Święta Jadwiga Andegaweńska - Królowa Polski

Obraz z kościoła pod wezwaniem
 św. Jadwigi w Krakowie na Krowodrzy

Królowa Jadwiga Andegaweńska została w roku pańskim 1997, przez ojca świętego Jana Pawła II, naszego Karola Wojtyłę kanonizowana. Papieża, który tak jak wspomniana św. Jadwiga był wybitną osobą, bo tak jak królowa święta znająca 5 języków, Jan Paweł II również jak Królowa był w tej kwestii omnibusem. Uznawana za świątobliwą w jej czasach, oddała duży majątek by powstała uczelnia w Krakowie, jest wiele świętości w jej uczynkach, nie tylko te materialne ale i mistyczne. Na przykład gdy przejeżdżała orszakiem i zobaczyła martwego człowieka nad jeziorem, gdyż utonął, płakała nad nim jego matka, nasza święta Królowa już wtedy posiadała nieziemską moc, bo wysiadła z powozu i przykryła tegoż topielca swym płaszczem, on po tym zabiegu został wskrzeszony. Czynić cuda w ciągu życia, to naprawdę powód do refleksji  i modlitwy o pomoc w każdym z wypadków do świętej Jadwigi Andegaweńskiej.
Obraz ten pokazuje jak piękną była kobietą, dzierży w dłoni insygnia królewskie jabłko i berło, posiada na skroni koronę królewską. W tle widać jeszcze nie zindustrializowany Kraków, dzika rzekę, która do tej pory taka jest, ale widać, że dawniej nie było tyle betonu i budynków, które teraz powstały. W prawym dolnym rogu obrazu, w kamieniu za pewne piaskowcu, można się doszukiwać analogii z życia świętego Jana Pawła II, który to w młodości pracował na Solvayu było to na przełomie 4 lat od 1940 do 1944 roku, dokładnie od sierpnia 1940 roku do września roku 1944. Pracował tam przy kamieniu, który to jest na tym obrazie zaznaczony, jest na nim wykuty herb ojca świętego Jana Pawła II który głosił jako, że jest Totus Tuus Maryi Panny.

Życiorys Świętej Jadwigi można streścić słowami semper fidelis.

Św. Jadwiga pochowana na Wawelu.